De rivieren in de Belgische Ardennen zijn een zeer geliefde (vakantie)bestemming voor veel vissers. Voor forel, maar ook voor kopvoorn en zeker voor barbeel. Ik ging een dag op stap met barbeelexpert Tim Janssen, die in het verleden heel veel tijd in de Ardennen rivieren heeft gestoken.
Zal zijn de opgedane ervaring zich uitbetalen? De omstandigheden zijn uitdagend met bruin en hoog water… en vallende bladeren.
De dagen voorafgaand aan de sessie is het nog onzeker of we wel moeten afreizen naar het zuiden, richting Luik. Een staartje van orkaan Kirk lijkt roet in het eten te gooien met een vloedgolf van hoog water die eerst afgevoerd moet worden en een dip in de temperatuur.
Gelukkig krijgen we actuele waterinfo van een vriend van Tim; Jean-Marc Herzet, een fanatieke barbeelvisser met een eigen YouTube-kanaal (www.youtube.com/@barbelover). Volgens hem (en Tim) moet het wel te doen zijn wat waterstand en afvoer betreft. Voordeel kan zijn dat als je in deze omstandigheden op barbeel stuit, de kans groot is dat er meer liggen.
Ze zullen nu op zeker de wat rustigere, diepere stukken hebben opgezocht dicht in de kant. Gelukkig is de herfst laat dit jaar en valt het hopelijk nog mee met afgevallen bladeren. Het water zal ongetwijfeld troebel zijn, maar dat hoeft geen nadeel te zijn volgens Tim, integendeel.
In de eigen kant
Na een lange rit komen we met het eerste licht aan bij de rivier. De optrekkende mist en de herfstkleuren zorgen voor een schilderachtig tafereel. Het stroom hard, dat zeker en het water is behoorlijk bruin, maar de waterstand geeft hoop. De ‘normale’ zomerstekken liggen op dit stuk in het midden en aan de overkant, maar daar valt nu niet te vissen.
In de eigen kant zien we op twee plekken een stroomnaad met een kleine slack kort in de kant. Die zijn zeker het proberen waard, maar Jean-Marc is inmiddels ook gearriveerd en weet ons te overtuigen om het op een stek stroomafwaarts te proberen, waar een wat grotere, diepere slack ligt. Het is even een stukje lopen, maar dat is het wel waard zo te zien bij aankomst.
We maken snel beide een hengel klaar voorzien van een zware gaaskorf van minimaal 150 gram. Misschien dat een iets minder zware korf ook wel zou blijven liggen, zo kort in de kant, maar Tim vist liever iets zwaarder (in deze omstandigheden zelfs 180-220 gram) zodat de korf gelijk goed blijft liggen en niet nog iets verplaatst zodra er wat meer stroomdruk, bijvoorbeeld door bladeren/vuil) op de lijn komt.
Snelle aanbeet
Tim vist met zijn favoriete haakaas, een dumbell boilie die een sterke geur afgeeft. Ik vis met een gesoakte pellet. In de korf een stevig aangedrukte, (voor)geweekte mix van diverse soorten en maten pellets, voorzien van wat extra vloeibare attractie op oliebasis. Een hengel kortbij, de andere iets verder naar achteren in dezelfde lijn in de stroomnaad.
Het duurt nog geen minuut als Tim de eerste aanbeet al krijgt, wat resulteert in een barbeel van zo’n 50-60 cm. Dat is snel! Volgens Tim geen uitzondering: ‘Als ze er liggen moet je met deze omstandigheden binnen een half uur een aanbeet krijgen, anders kun je beter naar een andere stek verkassen.” En waar er een zit, zitten er meer, zo blijkt even later als eerst Tim een iets betere barbeel voor de kant lost en ook ik van de nul af ben met een kleine barbeel.
Moeilijke beslissing
In eerste instantie hebben we gekozen voor een behoudende aanpak zonder al teveel te voeren, maar nu de aanbeten zo snel komen is het de vraag of we toch wat meer moeten voeren. Na weer een losser overleggen we even. Kans is dat de vissen daardoor wat verschrikt zijn.
Blijven zitten en meer voeren? Dat zal ongetwijfeld nog meer aanbeten opleveren op deze stek. Aanlokkelijk, maar Tim wil toch liever verkassen naar een stek waarvan hij weet dat daar gemiddeld grotere vissen zwemen, met kans op een echte uitschieter.
Voor de zekerheid voert Tim de stek toch nog even goed aan met behulp van een speciale bait dropper, de Korum Bopper, met in het achterhoofd dat we altijd nog terug kunnen vallen op deze stek, mocht de nieuwe stek niet opleveren waar op gehoopt.
Wasmachine
Snel alles weer de auto in en een kwartier later zijn we bij de nieuwe stek. Ook hier stroomt het hard en heeft zich op de stek behoorlijk wat troep verzameld. Maar stroomafwaarts daarvan heeft zich een mooie slack gevormd, die er heel ‘vissig’ uitziet onder deze omstandigheden, al moeten we wel vanaf een hoge, steile kant vissen.
Hetzelfde recept, één hengel kortbij en de andere iets verder stroomafwaarts in dezelfde lijn van de nering. Het lijkt een goede beslissing te zijn, want ook hier duurt het niet lang voordat de hengel die iets stroomafwaarts is gepositioneerd op de riverpod staat te stuiteren.
Ook hier geen harde run stroomafwaarts, maar een vis die onder de top blijft mokken in de harde keerstroom en de kant voor onze voeten in wil duiken waar de nodige troep en takken ligt. Gelukkig gaat alles goed en kan Tim met een mooie barbeel voor de camera poseren.
Tim had in de tussentijd de hengel alweer ingeworpen en nog tijdens het terugzetten weer een aanbeet op dezelfde hengel. Ik pak die snel op, maar los even later de vis. Dat gebeurt ook bij de volgende aanbeet, dit keer vlak onder de kant, net voor het net.
Komt dat omdat we weerhaakloos vissen (verplicht in de Ardennen!, of omdat de rare keerstroom zorgt voor een wasmachine onderwater, waardoor de onderlijn met het haakaas alle kanten opvliegt wanneer een dikke golf water de kant in wordt gedrukt?
Dubbelruns
Hoe dan ook, we zijn er druk maar druk mee. Om de 10 minuten werpen we opnieuw in. Niet alleen om weer wat voer te brengen, maar ook omdat de lijn dan vol begint te hangen met bladeren. Het is een kwestie van zorgen dat de korven in het water liggen en dan duurt het meestal niet lang.
We krijgen tot twee keer toe een dubbelrun en meermaals tijdens het filmen/fotograferen dat er weer een hengel loopt te stuiteren. Prachtig! De teller begint al aardig op te lopen met een aantal mooi, dikke vissen erbij die tegen de 70 cm zitten, met eentje die er net overheen gaat. Tim probeert ook nog even met het aas kort op de haak in de hoop op een kopvoorn, maar die geven vandaag niet thuis.
Een relatief korte onderlijn van zo’n 70-90 cm lijkt onder deze omstandigheden het beste te werken. Met de harde stroom en takken is een onderlijn van minimaal 30/00 niet overdreven, of een gecoate lijn die nog schuurbestendiger is.
Smaakt naar meer
Voordat we wat praatjes over de gebruikte montages, voer en haakaas, etc. opnemen voor de film, besluit Tim om toch nog maar even wat meer te voeren met een aantal Boppers, gevuld met pellets om daarna even de stek met rust te laten. Een mooi moment ook om even wat hamburgers te bakken, denk ik.
Maar voordat we daar op aan kunnen vallen, moeten we gelijk weer aan de bak zodra de hengels in het water liggen. De cameraman maakt overuren, maar dat kan de pret niet drukken. Het is al met een prachtige herfstdag geworden die smaakt naar meer!
Het was de lange reis meer dan waard, al zou ik denk ik een volgende keer een huisje regelen, of een B & B boeken om dan gelijk twee dagen te vissen.
Ook in de wintermaanden
Het was ook voor mij alweer een tijdje gelezen dat ik in de Belgische Ardennen had gevist en voor mij was dit de eerste keer zo laat in het jaar, met daarbij bruin en hoog water. Ik laat me daardoor zeker niet meer afschrikken! Met de juiste aanpak, het juiste materiaal en het juiste voer zijn er dan prima vangsten mogelijk, dat is wel gebleken.
Omstandigheden die je zeker ook in de komende wintermaanden kunt tegenkomen, maar ook dan is er vis te vangen! Voordeel is dat je een vergunning simpel online kan regelen (permisdepeche.be/nl), dus als de omstandigheden goed zijn, kun je zo afreizen en je kansen pakken!
Film
Kijk hieronder de film over deze herfstsessie met uitleg over de aanpak, stekkeuze, de gebruikte rigs, materiaal, voer en haakaas, tips & tricks en nog veel meer. Enjoy!
Tim’s toptips
TIP 1. Hoog water gaat altijd gepaard met troebel water, dan is het belangrijk dat je groot, stinkend haakaas gebruikt!
TIP 2. In de herfst kunnen afgevallen bladeren een enorm struikelblok vormen in je visserij. Zoek een stek in je eigen kant en gebruik zware korven zodat je niet heel snel gaat rollen wanneer de bladeren op je lijn ophopen!
TIP 3. Met het gebruik van een Bopper is het belangrijk dat je zeker weet dat de gevoerde pellets op je stek blijven liggen. Begin dus voorzichtig!
TIP 4. Met hoogwater liggen de beste stekken onder je voeten, in slackwater of rustig stromend water waar de stroming wordt onderbroken door bijvoorbeeld struiken, omgevallen boom of een uitsteeksel in de oever. Of net na een buitenbocht. Dan steekt de stroming weer rechtdoor en creëert daar vaak ook een slack.
TIP 5. Met hoog water is het belangrijk dat je hufterproof materiaal gebruikt wat tegen een stootje kan. Ik vis dan het liefst met een ‘visveilige’ unleaded helikopter rig.
TIP 6. Monteer een stuitje/stoppertje op je hoofdlijn, een stukje boven je montage/leader. Dat zorgt ervoor dat bladeren niet afglijden naar je korf waardoor je haak(aas) zo veel en zo lang mogelijk vrij blijft van vuil.
Tot slot
Bij elke waterstand kun je barbeel vangen, alleen de waterstand bepaalt waar je gaat vissen. Door veel (praktijk)ervaringen op te doen en het bevissen van veel verschillende stekken/rivieren krijg je hier vanzelf een goed beeld van. Succes!
Reageer