Dit weekend zou het rustig weer zijn, maar de storm die nu over het water trekt, vertelt een ander verhaal. Mijn vriendin en ik liggen beschut in een rietkraag op een groot open water op de Arynboat 530e, mijn zes meter lange karperboot. Deze boot biedt ons de perfecte uitvalsbasis voor deze avontuurlijke sessies. Vanaf een boot vissen is ultieme vrijheid en je kan bovendien op stekken komen waar niemand anders kan komen!
Mijn vriendin ligt ontspannen in het grote bed onder de tent, genietend van de rust en de stilte. Mijn vriendin is er niet om te vissen, maar om er samen met mij op uit te trekken, om mijn passie voor karpervissen te begrijpen en te koesteren. Ze geniet van mijn gedrevenheid, van het zien hoe ik helemaal opga in wat ik het liefste doe.
Voorbereiding
De plek waar we liggen, is zorgvuldig uitgekozen. Ik geef de voorkeur aan natuurlijk voedsel in combinatie met een ondiepte op groot water. Al twee dagen voer ik voor met boilies van Martin SB. Monstercrab en Scopex blijven mijn vaste keuze, maar dit keer voeg ik Roasted Nut toe voor wat afwisseling.
De afgelopen twee dagen heb ik een lange strook voer aangelegd, zodat er overal boilies te vinden zijn. De boot positioneer ik in het midden, zodat ik aan beide kanten onder mijn eigen kant kan vissen. Ik vis verder eenvoudig. Een gevlochten hoofdlijn met een goed afzinkende, dempende voorslag en een veilig loodclip-systeem. Een simpele hairrig met een curve shank of superstrong model werkt altijd perfect.
Bij aankomst voorzie ik de stek verspreid van een kilo boilies, en na een uur vaar ik mijn lijnen zorgvuldig uit met de voerboot om minimale verstoring te garanderen. Inmiddels staan de Delkims op scherp, klaar om de eerste aanbeet op te merken. Terwijl de wind om ons heen raast, staar ik naar de hengels, wachtend op dat ene magische moment.
Gaat ‘ie het wel doen?
Het is inmiddels laat in de avond, en tegen verwachting in blijft het stil. De uren kruipen voorbij zonder ook maar één piep van de beetmelders. Ik begin te twijfelen. “Ik hoop wel dat we wat gaan vangen,” zeg ik, half lachend, half bezorgd, terwijl ik even bij mijn vriendin ga kijken. Ze lacht naar me, geruststellend. “Het komt vast wel goed,” zegt ze, terwijl ze zich nog eens omdraait in het bed en verder geniet van de comfortabele rust.
De avond gaat langzaam over in de nacht, en ik begin me af te vragen of het wel gaat lukken en besluit mijn ogen te sluiten en wat slaap te pakken. Plotseling vliegt de eerste hengel er vandoor! Een enkele piep gevolgd door het onafgebroken ratelen van de Delkim. Eindelijk, daar is het moment waarop ik heb gewacht.
Ik spring uit bed en pak de hengel. De lijn wordt strakgetrokken en ik voel direct dat dit geen kleintje is. Mijn hart bonst in mijn keel terwijl ik de vis probeer te controleren. De wind maakt het lastig, maar de adrenaline stroomt door mijn lijf en ik zet alles op alles om de vis binnen te halen. Na een korte maar felle strijd zie ik de karper voor het eerst aan het oppervlak komen. Een mooie schubkarper, niet enorm, maar een goed begin. Ik haal opgelucht adem, blij dat de sessie eindelijk op gang komt.
Kom maar door!
De volgende uren worden een aaneenschakeling van actie. Mijn hengels blijven continu afgaan, en karper na karper wordt binnengehaald. Mijn vriendin komt af en toe even kijken hoe het gaat, een glimlach van trots op haar gezicht. Ze begrijpt hoeveel dit voor me betekent en geniet ervan om me zo gedreven bezig te zien. Terwijl de ochtend aanbreekt, voel ik dat er iets bijzonders in de lucht hangt.
De wind waait nog steeds stevig, maar de lucht is lichter geworden. Ik heb inmiddels al zo’n 10 karpers gevangen, allemaal prachtige vissen, maar ik weet dat er meer in zit. Dan, plotseling, een felle run. De Delkim schreeuwt het uit en ik weet meteen dat dit geen gewone vis is. Dit voelt anders! Ik pak de hengel en voel hoe de vis de lijn met enorme kracht van de spoel trekt. Dit is een monster, dat is duidelijk!
De dril is intens. De karper zwemt diep en neemt lange runs, waarbij hij elke keer mijn hengel tot het uiterste test. Mijn handen trillen van de spanning, maar ik blijf gefocust. De wind maakt het extra lastig en het is goed merkbaar dat de vis vol in hun energie zit. Minuut na minuut gaat voorbij, de vis blijft vechten. Dan, eindelijk, na wat wel een eeuwigheid lijkt, krijg ik de karper dichter bij de boot. Wanneer hij boven water komt, zie ik hem voor het eerst goed. Het is een gigantische spiegelkarper, een echte kolos.
Met uiterste voorzichtigheid leid ik de vis naar het schepnet dat ik klaar heb liggen. Mijn vriendin staat nu naast me, vol spanning toekijkend. Samen tillen we de vis aan boord, en ik ben sprakeloos. Deze vis is enorm, het is duidelijk dat ik hier een recordvis in handen heb. Terwijl we de karper meten en wegen, breekt de zon door de wolken en de wind zwakt iets af. Het is alsof de natuur ons even de ruimte geeft om dit moment te vieren.
We maken foto’s terwijl ik in het water naast de boot sta, de spiegelkarper in mijn armen. Het water is kalm, de lucht helder, en de vis glinstert in het ochtendlicht. Het is een perfect moment, een die ik nooit zal vergeten.
Na het terugzetten van de vis, zink ik moe maar voldaan neer in de stoel. Mijn vriendin kijkt me aan en lacht. Ze heeft het hele spektakel gezien, en ze is trots. Dit was geen gewone sessie; dit was een avontuur dat alles overtrof wat ik had kunnen hopen.
Wanneer we een dag later terug varen, de wind nu rustig en het water kalm, voel ik een diepe voldoening.
Meer dan twintig karpers gevangen, een nieuw persoonlijk record, en het geluk dat mijn vriendin dit alles met me heeft gedeeld. Dit is waarom ik vis, waarom ik steeds weer het grote water op zoek, op zoek naar die perfecte sessie.
En dit weekend heb ik die gevonden!
Reageer