Elk jaar in april en mei als het roofvissen even voor 2 maanden gedaan is rijst al snel de vraag welke vis we in die gesloten tijd gaan belagen. Vroeger was dat al snel de karper, maar het gesjouw met al die spullen trekt me steeds minder. Voeren, slepen met materiaal, tenten opzetten en dan maar wachten is niet echt iets wat ik voor 1 dagje wil doen. Er moet bij voorkeur beweging in de dag zitten en een klein beetje ‘jagen’ is ook zeker niet verkeerd.
Het leuke van de omgeving waar ik woon is dat juist in die gesloten tijd voor roofvis een andere vissoort weer actief wordt na een periode van winterse rust. We hebben het dan over de graskarper. Overal rondom mijn woonplaats zitten ze in sloten en watergangen en ook op grotere watersystemen zit een grote populatie die mits je mobiel bent en een beetje snapt hoe graskapers ‘denken’ goed te vangen zijn. Komt nog bij dat het voorjaar bij uitstek de tijd van het jaar is om ze te grazen te nemen aangezien der dan nog weinig plantengroei aanwezig is waardoor ons aas nog eens extra opvalt.
‘Een vis in goede conditie kan je werkelijk alle hoeken van het water laten zien.’
Het struinen met korst of pluk gras of het bevissen van grote aangelegde voerplekken kan in het voorjaar dan ook een uiterst succesvolle manier van vissen zijn. Niet zelden kun je diverse vissen op 1 en dezelfde plek vangen en als ze dan ook nog eens van formaat zijn dan heb je een werkelijk fantastische visserij. Overigens hoor ik wel eens mensen roepen dat graskarpers niet kunnen vechten, maar ik verzeker je, als je een dikke 30 ponder aan de haak hebt op een normale uitrusting dan kun je je borst wel natmaken. Een vis in goede conditie kan je werkelijk alle hoeken van het water laten zien.
Statisch vissen op vooraf aangevoerde stekken
Niet mijn favoriete manier om graskarpers te belagen maar aangezien het wel een heel succesvolle manier kan zijn zal ik hem toch hier behandelen.Als je een idee hebt van de populatie graskarper op een bepaald water kan het zeer lonend zijn om in het voorjaar fors te voeren. Zelf vis ik in die periode regelmatig op een groot watersysteem en het wel of niet vangen van vis heeft vaak alles te maken met het voorvoeren.
Voorafgaand aan een voercampagne gaan we bij mooi zonnig weer op zoek naar signalen van scholen graskarper. Hebben we die eenmaal gevonden dan worden er brede stroken aangevoerd met mais, zoete boilies, en eventueel nog andere soorten particles.
Op het genoemde water voer ik easily 10 kilo per keer, maar hou met het voeren altijd rekening met het aanwezige bestand en de temperatuur van het water. Indien je niet zeker bent, voer dan liever wat minder want er zijn in het voorjaar al meer dan genoeg wateren naar de knoppen geholpen door mensen die bij 8 graden Celsius watertemperatuur kilos voer in het water hebben gegooid.
Denk dus altijd goed na voordat je maximaal gaat voeren, relateer je inspanningen altijd aan het aanwezige bestand, de aanwezige witvis en dus ook de watertemperatuur !
Afhankelijk van de beschikbare tijd herhalen we dat 1 tot 3 keer in de week waarna we in het weekend de voerplek statisch bevissen. Dat bevissen doen we vrij simpel, ik vis een hairrig met een karperhaak maatje 6 popup en direct vanaf het lood. Op de haak wordt een stukje krimpkous gezet om een ‘bent hook’ effect te krijgen en de onderlijn is maximaal 10 centimer lang. Daarnaast heeft graskarper een vrij harde bek dus we vissen met een relatief zwaar loodsysteem (120 gram plus) zodat een goede inhaking gewaarborgd is.
Het idee hierachter is dat graskarper anders aast dan gewone karper en we het de vis zo makkelijk mogelijk willen maken om ons aas op te nemen. Popup gevist kan de vis het aas makkelijk naar binnen werken en door de korte onderlijn in combinatie met relatief zwaar lood wordt de vis snel geprikt.
“Dril rustig en zorg dat de vis goed moe is voordat je hem schept.“
Aanbeten zijn meestal geen gierende runs maar kenmerken zich door het op en neer gaan van de swinger alsof de vis die zojuist gehaakt is eigenlijk niet beseft dat hij gehaakt is. Slaan hoeft niet, simpelweg druk zetten is vaak genoeg om de vis ‘wakker’ te krijgen waarna de dril begint.
Dril rustig en zorg dat de vis goed moe is voordat je hem schept. Graskarper maakt vaak een hoop spektakel onder de hengeltop en in het water is de kans dat je de vis beschadigd een stuk minder groot dan in het net of op de onthaakmat.
Actief vissen met drijvend aas
Absoluut mijn favoriete manier om graskarpers te vangen. Alles wat je nodig hebt is een ongesneden brood, een zakje haken en een karperhengel en nog een schepnet en e.v.t. een onthaakmat. Polaroidbril op en gaan met die banaan.
Het lokaliseren van de vis is bij deze visserij de grootste uitdaging en daar gaat dan ook de meeste tijd in zitten. We rijden dus rond met de auto of de fiets waarbij we ondiepten opzoeken en plekken waar de zon al langer op staat te schijnen. Vaak ontdek je in de loop der jaren ook patronen met betrekking tot wind, (water)temperatuur en opkomende onderwaterbegroeiing die een houvast kunnen geven bij je zoektocht.
“Het lokaliseren van de vis is bij deze visserij de grootste uitdaging.“
Op ‘graskarperachtige’ plekken neem je rustig positie in, en speur je het water af. Bewegende planten, rietstengels of opkomende plompen kunnen allemaal signalen zijn dat je ze gevonden hebt. En soms is het gewoon heel simpel en zie je er zo 10 bij elkaar liggen, net onder het wateroppervlak, terwijl ze van de zon genieten.
Eenmaal gevonden tuig je de hengel op door een haak aan te zetten en een stuk brood ter grootte van een mandarijn uit het ongesneden brood te halen. De haak druk je in het brood en het stuk waar de haak inzit kneed je vast om de haak. Je hebt nu een redelijk aerodynamisch stuk brood dat je met wat oefening vrij gemakkelijk een 20 tot 30 meter kunt wegzetten.
Gooi nooit direct op de vis, doe je het wel dan zullen alleen uitdijende kringen van de wegkolkende vissen je nog herinneren aan het feit dat je dat niet had moeten doen. Zelf kijk ik altijd of ik met behulp van wind of stroming of door in te spelen op de zwemrichting van de vis het brood in de baan van de vis kan krijgen zonder de vis af te schrikken.
“In het voorjaar wordt het brood vaak zonder mankeren in 1 keer naar binnen gewerkt waarna de haak gezet kan worden.“
In het voorjaar wordt het brood vaak zonder mankeren in 1 keer naar binnen gewerkt waarna de haak gezet kan worden. Naarmate het seizoen vordert zul je merken dat de vis zich meer bewust wordt van het feit dat het niet altijd zuivere koffie is met die broodkorsten waardoor je soms langer moet wachten met aanslaan of toch de trukendoos zult moeten lostrekken om de vissen te laten aanbijten.
Vuistregel is altijd dat je tussen planten, in vuilhoekjes, of langs wier of plantenbedden de vis veel eerder tot aanbijten zult kunnen verleiden dan op open water. Probeer daar waar mogelijk dus altijd je aas op die plekken neer te leggen omdat de vis dan veel eerder geneigd zal zijn om snel toe te happen. Vooral als er meerdere vissen op een plek rondhangen is er al snel sprake van voedselnijd.
Wacht daarnaast altijd met aanslaan totdat je de lijn op het water ziet weglopen, soms wordt je aas namelijk alleen onder water getrokken en sla je de haak eruit.
Het aanvoeren van plekken met brood kan heel goed werken als er tenminste geen meeuwen, meerkoeten of ander gevogelte in de buurt zijn. Vooral meerkoeten kunnen je tot waanzin drijven als ze je brood net voor de spitse snuit van een kapitale graskarper wegpikken. Eenmaal een graskarper gehaakt geldt hetzelfde als met de statische visserij, rustig afdrillen en na een foto weer terug.
In een volgend artikel zal ik ingaan op de graskarper visserij later in het seizoen, vaak is het vangen van de grote jongens dan een hele uitdaging geworden en moeten we dus inventiever worden om ze nog te vangen.
In elke geval wil ik je aanraden om mocht je deze fraaie vissen weten te zwemmen eens een poging te wagen. Het is absoluut een enorm spannende en verslavende visserij.
Hendrik-Jan Verheij
Reageer