In deel twee van deze reeks neemt Arnout je verder mee door zijn reis in Indonesië. Dit onder het ‘genot’ van ruige omstandigheden op het gebied van vissen, maar ook het weer. Zijn ervaringen betreft aanpak en aas laten niets aan de verbeelding over. De vangsten gaan je vast en zeker verbazen.
Het monster
De vierde dag vis ik weer met Peter. Na ruim een uur stroomafwaarts driften zonder enkel resultaat, varen we richting de riviermonding. Daar aangekomen zien we nog net hoe de andere boot de bocht omgaat, richting de hotspot. De stroming begint net wat af te nemen en het water lijkt wat helderder…
Tot nu toe hebben we voornamelijk met wat kleinere, dieplopende pluggen gevist. Ditmaal bevestig ik een grotere, nog dieper lopende plug aan de splitring: een X-Rap Magnum in een nieuwe UV kleur (wahoo).
Het is hard werken in de sterke stroming. Maar ik blijf stug volhouden totdat we halverwege het 400 meter lange stuk komen, net na een zijkreek. Uit het niets krijg ik een enorme beuk en word ik bijna de boot uitgetrokken. De slip staat vrijwel volledig dicht, maar toch weet de vis de eerste seconden enkele meters lijn te pakken. In een flits van een seconde zien we een paar enorm wilde kolken in het wateroppervlak. Een enorme Barramundi? Even overweeg ik de slip wat losser te zetten, maar mijn gevoel zegt mij dat ik deze vis geen centimeter lijn meer mag geven. Dit om te voorkomen dat hij alsnog de takken bereikt.
De vis blijft tegen de stroom onder de boot bonken en de hengel blijft tot in het handvat op de ‘breekstand’ staan, maar weet gelukkig de stoten te weerstaan. Eindelijk, na zo’n 10 minuten touwtrekken, komt de vis in de stroming omhoog. Een donkere Papuan bass verschijnt.. en wat voor eentje! Er volgen nog enkele angstige momenten als Peter de enorme hoge en brede vis probeert te landen met de lipgrip. De onderkaak is simpelweg té breed en hij krijgt geen houvast. Gelukkig zie ik dat de vis goed gehaakt is. Even later krijgt Peter de vis toch goed te pakken en hijst hij hem met enige moeite de vis binnenboord. Een waar monster!
Droomvis
De 15 kg lipgrip is niet genoeg voor deze vis. Dat kan de lipgrip niet aan. Er schiet duizend maal door mijn hoofd hoe groot deze vis wel niet zal zijn. 20 kg zeker en misschien zelfs nog wel zwaarder. De weegzak en weger liggen in de andere boot, maar ik wil de vis weer zo snel mogelijk laten zwemmen. Hierom besluiten we om snel naar het strand te varen bij de ingang van de monding, waar lokale vissers hun ‘hutjes’ hebben opgeslagen. Wel meten we de vis nog even nauwkeurig: een prachtige 103 cm lang.
Onder het toeziend oog van toeschouwers, sjokken we het water in om deze prachtvis vast te leggen op beeld. Hoewel het daadwerkelijke gewicht onbekend zal blijven, schat ik de vis op minimaal 22kg en wellicht dat hij de 25kg wel aantikte. Ik heb mijn droomvis gevangen, dat is het enige wat telt!
20 minuten later zijn we terug op het diepe stuk. Ik tril nog steeds een beetje na als ik mijn X-Rap weer richting de taken aan de kant werp. Twee worpen later word ik wederom bijna de boot uitgetrokken door een keiharde, brute aanbeet. Onze gids reageert nu snel en vaart de boot direct weg van de takken, terwijl ik de vis probeer af te blokken. Deze vis blijft de hele tijd diep en komt pas naar boven als de constante druk hem na 5 minuten teveel wordt. Een grote vis, maar geen vergelijking met het monster van daarvoor. De prachtige vis blijkt net geen 12kg te zijn en laat een lengte van ‘slechts’ 83 cm zien.
Wereldrecord?
Terug in het kamp kan Olivier zijn ogen niet geloven bij het zien van de foto’s. Hij heeft verscheidene Papuan bass van 15 kg+ van dichtbij gezien. Zelfs eentje van 23 kg, maar volgens hem is deze vis nóg groter. Hij denkt zelfs over de 25kg. Hoe dan ook, een onvergetelijke vangst die ook de anderen hoop geeft.
De laatste twee dagen levert de monding nog meer actie op. Ik verspeel nog een grote vis vlak naast de boot. Een lichtkleurde baars van 13-14kg. Ook weten nog een paar mooie barramundi’s tot 9 kg+ te vangen, voordat we moeten vertrekken. Met 25-30 Papuan bass en zo’n 20 barramundi’s ‘in the pocket‘ én natuurlijk het monster, komt er een einde aan deze taaie, avontuurlijke trip. Met dank aan Olivier.
Thuis doe ik wat onderzoek. En met de vriendelijk hulp van Sport Fishing PNG, die trips naar Papua New Guinea organiseert, krijg ik wat meer gegevens over lengte/gewicht relatie van grote Papuan bass. Het toenmalige IGFA wereldrecord stond op naam van Jason Yip met een Papuan bass van exact 100 cm lang en een gewicht van bijna 21kg. Het huidige wereldrecord is iets zwaarder – 21,55 kg. Het zou mooi geweest zijn als we het monster hadden kunnen wegen, puur en alleen uit nieuwsgierigheid.
Reageer