Megabaarzen uit Oeganda

Voorzichtig klauteren we over de rotsen richting de kolkende rivier. Eenmaal een plekje gevonden gaat er een forse aasvis te water. Met de hand op de spoel rem ik hem een beetje af, zodat ie mooi op de rand van de keerstroming blijft. Plotseling voel ik een ruk aan de lijn en mijn ballon wordt met een noodvaart onder water getrokken! Een paar tellen later zet ik de haak en gaat de vis ervandoor! Hij zwemt stroomopwaarts en de zwaar afgestelde slip geeft lijn af. Plotseling komt er een forse nijlbaars hevig kopschuddend het water uit!

De chaos is compleet

De chaos is compleet als ook Igidius een aanbeet krijgt. Zo staan we beide een wilde nijlbaars te drillen op de gladde rotsen. De vis van Igidius is wat kleiner en Gustaf, de gids, kan hem redelijk snel bij zijn onderkaak pakken.
Mijn nijlbaars is een stuk sterker en ik moet alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat ie de hoofdstroom bereikt. Iets verderop ligt ook een boom in het water en als hij die bereikt is het over. Mijn zware spinhengel buigt diep door op de uithalen van de vis, maar na een paar minuten stevig drillen, komt hij geleidelijk dichterbij. Dan maak ik de fout om de slip iets losser te zetten. Gelijk draait de vis om en knalt richting de hoofdstroming! Snel zet ik de slip weer vast en ga vol in de hengel hangen, de enige manier om de nijlbaars af te stoppen. Het is buigen of barsten, maar mijn fout wordt gelukkig niet afgestraft. Vlak voordat hij de hoofdstroom bereikt, kan ik de vis keren en geef geen duimbreed meer toe. Nog een paar rondjes onder de kant, maar dan kan Gustaf ook mijn vis landen. De eerste grote vis van de vakantie is een feit!

Murchison national park

We zijn in Oeganda, midden in het Nationale park Murchison. Met als hoogtepunt de indrukwekkende Murchison falls. Geen rustig en idyllisch watervalletje, maar een bulderende rivier die door een smalle doorgang wordt geperst! Dan met oorverdovend kabaal van grote hoogte naar beneden stort. Het eerste gedeelte na de falls is nog relatief smal, waardoor het een weerwar van draaikolken en stroomversnellingen is. Ideale plek voor roofvissen zoals de nijlbaars, vernoemd naar de rivier die hier stroomt.

Na alle hectiek op de eerste stek varen we een stukje stroomafwaarts. Hier vissen we vanuit de boot, statisch met aasvissen op de bodem. We zitten in een rustige baai, met op een twintig tal meters van ons af een groepje nijlpaarden. Deze staan bekend om hun humeurige karakter, maar volgens Gustaf hebben ze hier meestal geen problemen mee. Hoewel ze relaxed in het water liggen, houden we ze goed in de gaten!

Ook hier weer snel een aanbeet en wild springende nijlbaars aan de andere kant van de lijn. Omdat ik niet weet of hier obstakels in de buurt liggen, en na de eerdere ervaring, dril ik de vis fors af. Ondanks dat ie een stuk kleiner is dan mijn eerste vis, gaat ook deze over de meter en zal zo’n 12-13kg wegen. Snel een paar foto’s en de nijlbaars gaat weer voorzichtig terug het water in.
Dan duikt een van de nijlpaarden onder en komt een stuk dichter bij onze boot weer boven. “Time to go”, zegt Gustaf… Snel draaien we de overige hengels in en Gustaf stuurt ondertussen de boot naar het midden van de rivier. Nijlpaarden zorgen elk jaar weer voor flink wat ongelukken, dus voorzichtigheid is geboden!

De oevers liggen vol met krokodillen

We varen weer verder en komen uit op een gedeelte waar het een stuk breder wordt. Hier merken we echt dat we midden in Afrika zijn. De hengels worden aan de kant gelegd en de camera’s klikken. De oever ligt vol met zonnebadende krokodillen. Overal waar we kijken zien we wilde dieren, van wrattenzwijnen tot bavianen, prachtig om te zien!

Op de laatste stek aangekomen zien we nog net een grote krokodil onderwater duiken. Gustaf maakt de boot een paar meter verderop vast aan wat rietstengels…Vragend kijken we Gustaf aan, maar we hoeven ons niet ongerust te maken. Gustaf en zijn vader, Alastair, begeleiden al jaren vissers, maar ook “gewone” toeristen die op safari gaan. Ze hebben dus genoeg ervaring in deze ruige omgeving om de gevaren goed in te schatten.
Het beste is er wel vanaf, verder dan wat lossers en gemiste aanbeten komen we niet meer. Het is goed zo, we hebben genoeg beleefd voor een eerste dag!

Het is een pittige wandeling naar het kamp. De steile berg tussen de stekken en ons kampement kost aardig wat energie. De irritant bijtende tsetse vliegen, die ons de hele terugweg teisteren, helpen ook niet echt. Het uitzicht bovenop de berg maakt een hoop goed. De extreme stroming is erg indrukwekkend om te zien. Ons verblijf is heel basic, we slapen in tentjes op een kampeerterrein. Totaal geen voorzieningen, maar we zijn dan ook in de wildernis van Afrika. Er is wel een hut aanwezig die we als keuken hebben ingericht. Nog een belangrijk verschil, alle etenswaar moet goed afgesloten worden, anders gaan de bavianen ermee aan de haal!

De volgende dag wil ik eerst wat plekken afvissen met kunstaas. Mijn keuze valt op een knalgele Spro pikefighter. Loopt lekker diep en er zit een dikke ratel in, dat moet aanbeten opleveren!
De eerste worpen leveren nog niets op, maar voor mijn gevoel kom ik niet ver genoeg. Ik besluit om de stroming in mijn voordeel te gebruiken. Werp de plug vol in de hoofdstroming en laat deze een stuk meedrijven. De stroming is hier zo hard dat mijn plug binnen no-time een dikke honderd meter is afgedreven. Ik sluit de beugel en de pikefighter waaiert mooi uit naar de keerstroming. Nu kan ik hem rustig binnenvissen en gaat ie precies over de hotspot heen.

Al bij de tweede poging is het raak, een flinke dreun op mijn hengel die gelijk dubbelgevouwen wordt! Ik zet de haak en voel een log gewicht aan de andere kant van de lijn. Merk gelijk dat dit de vis is waar we deze lange reis voor gemaakt hebben. Geen wilde uithalen, maar pure kracht en massa. Ik hang volle bak in de hengel en de vis zwemt alsnog van mij af, tegen de stroming in…Echt absurd en ik roep de anderen erbij, hier heb ik hulp bij nodig! Dit is een moeilijke plek om vis te landen. Met rechts van mij de knetterharde hoofdstroming en links een baai met een forse keerstroming die weer uitkomt in de hoofdstroom. Sowieso een moeilijke opgave dus, maar met een grote nijlbaars aan de lijn pas echt een uitdaging!

Alastair schat deze oervis op zo’n 50 kilo

Hij blijft in de baai tegen de keerstroming zwemmen, wat veel kracht moet kosten. Af en toe maakt hij aanstalten om richting de hoofdstroom te gaan, maar met nog wat extra druk kan ik dat voorkomen. Het blijft geven en nemen, geen moment om te verslappen. De druk van de stroming lijkt de vis flink uit te putten en langzaamaan win ik wat lijn. Dan komt hij plotseling log kopschuddend boven water! Slechts voor een klein gedeelte, hij is simpelweg te zwaar om er helemaal uit te komen. Maar we zien nu voor het eerst wat ik aan de lijn heb en worden er stil van. Roman klimt alvast naar beneden en voorzichtig volg ik hem. Ik ga zo ver mogelijk stroomopwaarts staan, op deze manier kan ik de meeste druk uitoefenen. De runs van de nijlbaars worden steeds korter, maar de harde stroming maakt het lastig om de vis kort onder de kant te krijgen. Uiteindelijk krijg ik hem dichtbij genoeg van Roman. Gelijk bij de eerste poging lukt het hem om de nijlbaars bij de onderkaak te pakken. We schreeuwen het uit van blijdschap! Alastair schat deze oervis op zo’n 50 kilo, maar dat is slechts bijzaak. Het is een zeer imposante en donkere vis, prachtig om te zien! Bij het onthaken blijkt de 200lb nylon leader flink gerafeld te zijn. Niet zo gek, want hij is volledig over de pikefighter heen geschoven. Ik zit bijna tot mijn elleboog in zijn bek om de haken los te krijgen!

Na deze vis ben ik helemaal voldaan en is het ook tijd om even bij te komen. De uitputtende dril in deze tropische temperaturen vergen zijn tol. We gaan weer met aasvissen aan de slag, relaxed onder een boompje in de schaduw.
De vissen die Alastair gevangen heeft zijn echter stevig aan de maat. De aasvissen, awaka’s, lijken nog het meest op kopvoorns en gaan richting de 50cm. Met slechts één grote circlehook in zijn bek, ziet het er waar wat “kaal” uit. Kwestie van persoonlijke voorkeur. Een stinger met 1 of 2 dreggen erbij kan ook. Werpen met dit formaat aasvis is geen optie, dus Alastair helpt ons hierbij en slingert ze met de hand de rivier in.

We zitten alweer een tijdje naar onze ballonnen te staren als er een bijtuurtje begint. Mijn ballon knalt onder, ik geef een paar meter lijn en sluit de beugel om de lijn strak te laten lopen. Op die manier kan de circlehook mooi naar voren glijden om in de hoek van de bek te prikken. Althans, dat is de theorie, maar helaas mis ik deze aanbeet. Ik laat de montage zoals hij is, een grote nijlbaars moet geen moeite hebben met dit formaat aasvis.

Balancerend op de rotsen lukt het om de uitgetelde nijlbaars te landen

Direct volgt een herkansing. Zodra de aasvis het water raakt, gaat ie met een noodvaart de hoofdstroming in! Ik twijfel of het een aanbeet is of de stroming zelf. Als ik de beugel sluit krijg ik uitsluitsel, de slip giert het uit!
De nijlbaars gaat op volle snelheid stroomafwaarts en neemt veel lijn. Ik draai de slip steeds vaster en probeer de nijlbaars af te remmen. Gelukkig vis ik met 100lb dyneema, dus dat kan wel wat hebben. Maar als hij zo blijft gaan wordt ik gespoeld! Pas als ik de druk maximaal opvoer gaat de nijlbaars de keerstroming in, dat scheelde niet veel. Ik pomp de vis naar de kant, maar niet voordat hij een mooi staaltje luchtacrobatiek laat zien. Meerdere keren komt hij het water uit, erg indrukwekkend. Dat kost hem erg veel kracht en ik krijg steeds meer vat op de nijlbaars. Het is ondertussen wel duidelijk geworden dat enige subtiliteit niet mogelijk is bij deze visserij. Het springen, de stroming en constante druk die ik zet worden ook deze nijlbaars te veel. Balancerend op de rotsen lukt het om de uitgetelde nijlbaars te landen. Wederom een bakbeest, weliswaar niet zo groot als de vorige, maar zeker richting de 30kg!

Nog is het niet op. Als ik een nieuwe leader aan het prepareren ben hoor ik Igidius alweer roepen. En het ritueel begint weer van voren af aan. Ook dit is een vis van hetzelfde slag. Hierna zijn we beide uitgeteld. Het bijtuurtje is over en we houden een break, tijd om wat energie op te doen!

Devil’s Cauldron

Tijdens deze trip komen we langs een aantal beroemde stekken. Met namen als “Bakers rock”, “dead tree pool” en mijn favoriet: “devil’s cauldron”. Een moeilijk bereikbare plek direct na de falls. Maar de zware tocht door het oerwoud, met de nodige steile afdalingen en geploeter over de rotsen, is het allemaal waard. Het is één grote draaikolk en de golven slaan tegen de kant. De meest brute plek waar ik ooit geweest ben. Dat in deze whirlpool wat kan zwemmen lijkt onvoorstelbaar. Toch vangen we ook hier vis.

We komen er al snel achter dat sommige stekken alleen in de ochtend vis opleveren, op andere gaat het s’avonds helemaal los.
In de middag is het vaak rustig, maar er moeten ook aasvissen gevangen worden. Dat doen we meestal in ondiepe zijarmen waar het stikt van de kleine vis. Soms moeten we even geduld hebben. Dan staat er ineens een enorme bul (mannetjes olifant) struiken te kortwieken in de doorgang naar de zijarm! Daar wil je geen ruzie mee hebben en we houden gepaste afstand.

De ondiepe gedeeltes zijn ook een trekpleister voor ontelbare soorten vogels, bavianen en herten. Allemaal komen ze hier om te drinken. Maar het blijft oppassen geblazen, want ook de krokodillen liggen op de loer!

Elke dag is het weer genieten van de weergaloze omgeving en de extreme rivier die hier doorheen kronkelt. We worden echt verwend met alle wilde beesten die we zien tijdens het vissen. Toch kon het nog mooier, wat duidelijk werd tijdens een safaritocht.Dat begon met een pasgeboren hertje, wat voor het eerst probeert op te staan en strompelend voor onze jeep oversteekt. Stukje verderop staan we weer stil, giraffes op de weg! Dan komen we uit bij enorme wijde vlaktes. We zien grote groepen buffels, olifanten, hyena’s, teveel om op te noemen. Overal ontdekken we weer nieuwe, bijzondere dieren. De dag is helemaal geslaagd als we ook nog twee luipaarden in een boom zien luieren. En hier zie je geen bussen vol toeristen. Van mij mag het zo blijven, wild en onaangetast!