Na lange tijd van corona en reisverboden kan ik eindelijk weer mijn koffer inpakken om naar noord India af te reizen. Jaren geleden zag ik een foto van Arnout Terlouw met een goonch ook wel in de volksmond “Devils Catfish” genoemd. Deze zeldzame meervalsoort had hij gevangen in noord India in één van de uitlopers van het Himalaya gebergte, de vis waar Jeremy Wade beroemd mee is geworden in de populaire televisieserie River Monsters.
Ik had zelf nog nooit van deze mysterieuze vis gehoord en was onder de indruk van deze oervis die ruim honderd kilo zwaar kan worden. Na een aantal keer in India op golden masheer gevist te hebben gaat het dan toch eindelijk gebeuren. Samen met Rick Roskam reizen we onze droom achterna, een droom die werkelijkheid werd.
Incredible India
Na een vlucht van 8,5 uur landen we op het vliegveld van New Delhi. Het is hier nu één uur in de nacht. We hebben besloten om geen hotel te pakken maar direct door te reizen naar onze eindbestemming. Een vooraf geregelde taxi staat al op ons te wachten. We proberen in de zeven uur durende autorit wat te slapen maar dat valt niet mee.
Rick bezoekt India voor de eerste keer en is danig onder de indruk van alles wat zich buiten de taxi afspeelt. India is een puur en uniek land en blijft verbazen, voordat we het beseffen zitten we midden in de drukte. Medeweggebruikers hangen constant in hun claxon, links en rechts halen auto’s ons in en soms worden we door een spookrijder verrast. Wel valt me op dat het lang niet zo hectische is als tien jaar geleden. Je kunt duidelijk zien dat India met een grote inhaalslag bezig is.
Na een paar uur rijden verlaten we de grote weg en passeren we vele landerijen. Wanneer we Ramnagar achter ons laten begint het landschap te glooien en zijn we haast op de plaats van bestemming. Eenmaal aangekomen op de lodge worden we hartelijk ontvangen door Mickey de eigenaar van de lodge en de crew die ik ondertussen goed ken van voorgaande reizen.
Tijgeralarm
Bobby en Roshan die ons vergezellen op ons goonch avontuur laten weten dat we morgen zestig kilometer stroom opwaarts zullen rijden. Hier bevinden zich in enkele goede poelen die met de huidige lage waterstand nog goed te bevissen zijn. Ook hebben ze hier in een poel een aantal grote vissen gezien. Door de lage waterstand kunnen vissen die in een poel zitten er niet meer in of uit en is het mogelijk dat er poelen zonder vis zijn, je kunt het dus maar beter zeker weten.
Wanneer het water na de regentijd hoog staat zwemt de goonch stroomopwaarts om te paaien om vervolgens een mooie poel uit te zoeken voor wanneer het water zakt in de droge tijd. Om een goonch te vangen komt kennis maar zeker veel bruikbare tijd en geluk om de hoek kijken. Vele goonch-vissers komen met lege handen thuis, het vangen van deze zeldzame oervis is dan ook echt een uitdaging.
We krijgen een kamer aangewezen om te douchen en even een tukkie te doen wat geen overbodige luxe is na twintig uur reizen. Wanneer de schemer toetreedt, drinken we een borrel en eten we een hapje met zich op de rivier. De lodge bevind zich hoger dan de rivierbeding en hebben zodoende goed zicht op de rivier. We zien meerdere hertensoorten de rivier oversteken.
Een uur later wanneer het echt donker is geworden horen we herten blaffen, ze waarschuwen soortgenoten dat er gevaar dreigt. Even is het stil maar dan slaan ze toch weer aan, nu vlak bij de lodge. Wanneer Pritam, één van de crewleden met een zaklamp richting de rivier schijnt worden we direct verast. We zien en grote volwassen Bengaalse tijger aan de andere kant van de rivier lopen. We schrikken ervan, dit hadden we niet verwacht. Na een paar seconden doet Pritam zijn zaklamp weer uit. Hij zegt dat het beter is om de tijger niet te verstoren. Het avontuur is al begonnen!
De lodge van de Himalayan Outback die deze reis voor ons verzorgd bevind zich aan de Ramganga rivier precies achter het Jim Corbett National Park. Hier leven ongeveer 250 Bengalese tijgers in, maar ook rond het park. Zeker nu het goed gaat met de Bengaalse tijger en jonge volwassen dieren op zoek gaan naar hun eigen territorium. Het park moet bescherming vormen voor tijgers maar is niet een park zoals de Hoge Veluwe waar een hek omheen staat.
Expeditie Goonch
Na een welverdiende nachtrust zitten we ’s ochtends al vroeg aan het ontbijt. Bobby en Roshan hebben met een werpnet al een aantal aasvissen (kalabans) weten te vangen. De eerste twee uur van de autorit klimmen we alleen maar en zien we de hoge witte pieken van de Himalaya. Dan begint de daling en al snel zien we in de diepte de Ramganga rivier door het berglandschap kronkelen.
De poel waar we starten met vissen bevind zich bij een steile bergwand en is acht meter diep. Links en rechts van de poel bevinden zich stroomversnellingen. Meerdere kringen in het water verraden de aanwezigheid van één van de bekendste sportvissen van noord India, De golden masheer.
Ons onderkomen bestaat uit een groot tentdoek wat we over een stalen freem trekken waardoor er een open tent ontstaat. Verder hebben we een tafel, stoel, en een matje om op te slapen. Ook zijn we in het bezit van een rubberboot, wanneer je deze omdraait ontstaat er een heerlijk bedje. Sundar en Gajender zijn ook meegereisd om de inwendige mens te verwennen, we hebben niks te klagen.
Goonch tactiek
En dan kunnen de hengels uit de koker. We tuigen beide één hengel op. Deze heeft een lengte van tweeënhalve meter met een werpgewicht tot vierhonderd gram. Hier monteren we een robuuste molen op met op de spoel 250 meter 70/100 nylon. Voor deze visserij is nylon de beste keuze. In de poel bevinden zich veel stenen met scherpe randen, een dikke nylon lijn is het meest slijtvast en vergroot de kans om een gehaakte vis te landen.
Onze onderlijn bestaat uit één meter kevlar met een trekkracht van tweehonderd pond. Hier knopen we twee haken aan. Één owner 8/0 cutting point SSW en een kleinere stevige neushaak. In plaats van lood gebruiken we een steen die we met henneptouw aan de wartel van de kevlar onderlijn knopen. Wanneer de steen aan de bodem komt vast te zitten zal de breeklijn breken. Wanneer we een goonch haken zal de breeklijn ook breken en hebben we geen hinder van de steen.
De aasvis die we gebruiken is een kalabans, dit is een vissoort die in deze rivier veel voorkomt. We gaan vissen met een (verse) dode en een levende aasvis. We maken met behulp van een stevige tak en een aantal zware stenen een hengelsteun waar we de hengel goed in kunnen zekeren bij een aanbeet. Met het verwijderen van de bovenste steen is de hengel direct in handbereik en klaar voor actie.
We varen de aasvissen uit met de rubberboot. Zodoende kunnen we onze aasvis heel precies laten zakken op de plek waar we willen. Één aasvissen laten we zakken vlak langs de rotswand waar de poel op zijn diepst is. De andere aasvis bieden we iets ondieper aan in een ander gedeelte van de poel. Nu kunnen de hengels in de steun en de lijn strak gedraaid worden. We monteren een elektronische beetmelder op onze top, bij beweging zal deze gaan piepen.
Net wanneer we klaar zijn met de hengel set-up begint het te regenen. De afgelopen weken was het in Uttarakhand tussen de vijfendertig en veertig graden maar op de dag van onze komst is er een nat koufront ontstaan en hebben we tot de dag van vandaag nog elke dag regen en lagere tempraturen gehad. Bobby is positief over het weer. De regen zal de rivier minder helder maken wat in ons voordeel werkt. De Goonch is een schuwe vis en zal zich door het troebele water veiliger voelen waardoor we nu vierentwintig uur per dag kans maken op een aanbeet in plaats van alleen de nachtelijke uurtjes.
Droomvis
Tegen de avond stopt het met regenen. We zijn nog moe van de reis en voordat we het weten liggen we allemaal te slapen. Het is rond vijf uur in de ochtend als ik wakker wordt van een elektronisch beetmelder. Slaap dronken loop ik naar mijn hengel, met krachtige rukken wordt keer op keer lijn van mijn spoel getrokken. Ik pak mijn hengel en zet de haak. Ik voel een vis aan de andere kant van mijn lijn maar ook dat deze zich heeft vast gezwommen. Ik heb een probleem. Bobby was hier al bang voor en haalt zo snel mogelijk met Roshan de rubberboot.
Met lichte spanning op de lijn varen we tot daar waar we denken dat de lijn vast loopt maar dit haalt niets uit. Nu vaart Bobby naar het diepste punt van de poel en vraagt mij nogmaals meer spanning op de lijn te zetten. Wanneer ik dit doe voel ik mijn lijn langs een steen glijden, en dan sta ik opeens direct in contact met de vis. Binnen luttele seconden draait de boot honderdtachtig graden en worden we tientallen meters op sleeptouw genomen richting het ondiepere deel van de poel.
Ik kan nu beter vanaf de kant drillen en stap uit de boot. Een aantal seconden voel ik de vis weerstand geven maar dan loop ik weer vast, althans dat denk ik. Bobby zegt dat dit niet kan omdat de bodem hier enkel uit zand bestaat. Ik trek wat ik kan maar er komt geen beweging in de vis. De vis is op de bodem van de poel gaan liggen en verroerd geen vin. Het wordt steeds duidelijker dat ik een grote vis gehaakt heb.
Roshan gooit ter vergeefs wat keien in het water om de vis te laten schrikken. Dan besluit Bobby met de boot boven de vis te gaan liggen om hiervandaan spanning op de lijn te zetten. Dit werkt, de vis gaat weer zwemmen maar voor korte duur. Deze actie herhalen we meerdere keren en dan toch besluit de goonch het gevecht aan te gaan. Deze bestaat uit het schudden van zijn kop terwijl hij krachtige staartslagen maakt. Ondertussen komt de vis in steeds ondieper water en kan Bobby de vis uiteindelijk bij zijn staart pakken.
De buit is binnen en wat voor één. We zijn allemaal opgelucht, deze “dirtyy fight” is goed afgelopen. Er ligt een reusachtige goonch voor ons in het water, een droomvis voor menig visser. We wegen de vis die vijfenvijftig kilo zwaar blijkt te zijn en maken prachtige foto’s. Even later zwemt ze weer het diepe zwarte gat in, onze missie is al dik geslaagd. Na twee visloze dagen besluiten we twee andere kleinere poelen meer stroomopwaarts te bevissen. Het is een experiment voor minimaal één nacht. We laten ons (hoofd) kamp staan.
Bezoek
Licht bepakt komen we bij de eerste poel aan. Het plan is om hier overdag te vissen en laat in de middag naar de tweede poel te verhuizen om hier in de nachts te vissen. Het begint weer te regenen en hard ook. We hebben allemaal regenpakken aan en soppen door de bagger. In de eerste poel krijgen we geen goonch aanbeet, wel vangt Rick zijn eerste golden masheer aan een plug. Bij de tweede poel zijn we gereed vlak voordat de nacht intreed. We hebben met een simpel afdekzeiltje en vier stokken een droge plek voor de nacht gecreëerd.
We bevinden ons op een brede droge rivierbeding met links bergen en rechts de rivier die langs steile kliffen kronkelt. Op de rivierbeding staat veel vegetatie, we bevinden ons echt in de wildernis. In de schemer ziet Rick iets bewegen maar hij kan niet goed zien wat het is. Hij wil met zijn zaklamp er naar toe lopen maar Bobby zegt dat hij dat hier beter niet kan doen. Wanneer Bobby met zijn zaklamp naar de plek schijnt staren op nog geen dertig meter afstand twee grote groene kattenogen ons aan. Even later blijken het er twee te zijn.
Bobby en Roshan die wel wat gewend zijn willen in eerste instantie het vissen staken maar na overleg besluiten we toch te blijven. De luipaarden weten dat we hier zijn en dat we hun gezien hebben. We laten een grote zaklamp branden en proberen wat te slapen. Wanneer het licht wordt blijkt één van onze aasvissen verplaatst te zijn en staan er tandafdrukken in de aasvis. De goonch heeft zich niet gehaakt. Ondanks we een aanbeet hebben gehad en het een erg mooi avontuur was besluiten we toch terug te gaan naar het hoofdkamp. Er wordt zware regen en onweerbuien voorspeld vandaag. Hier blijven is geen optie.
Wanneer alles klopt
Wanneer we terug zijn op het hoofdkamp maken we onze hengels gereed en bereiden we ons voor op het aangekondigde weer. Stroomopwaarts zien we zwarte wolkenmassa’s zich samen trekken met donder en bliksem, wonderlijk genoeg blijft het bij ons droog. Tegen de avond begint de rivier te bulderen en stijgt het water tot aan onze tent. De rivier is veranderd in één grote baggerstroom.
Net voor het licht worden krijgen we ondanks het wel erg troebele water toch nog een aanbeet. Even later poseert Rick met een goonch van achttien kilo voor de camera. Ondanks dat dit klein is voor een goonch is Rick er erg blij mee, het is een prachtige vis met alles erop en eraan.We besluiten om de laatste nacht hier te blijven. Het water zal vandaag helderder worden wat een perfect moment zal zijn om op golden masheer te vissen.
We zetten een extra hengel uit voor deze prachtige vis. Met het werpnet vangt Roshan naast kalabans voor de goonch ook een ander vissoort die hier uitermate geschikt voor is. Ook onze masheerhengel zetten we klem tussen een aantal stenen. Een steen als werpgewicht en een nylon onderlijn voorzien van een 2/0 haak en een levende aasvis maakt het geheel compleet. Onze tent staat vlak naast een stroomversnelling wat de ideale plek is om op golden masheer te vissen.
Tegen het eind van de middag is het water in de rivier iets gezakt en helderder geworden. Dan begint de aasvis nerveus te worden, de hengeltop tikt als een malle en wat wij hopen gebeurd. De aasvis wordt gepakt. Vele meters lijn worden van de spoel getrokken, een golden masheer van tien kilo probeert zich tevergeefs van de haak te ontdoen. Rick is in zijn nopjes. Ook een mooi formaat golden masheer kunnen ze hem niet meer afpakken.
In de nacht blijft het stil op de masheerhengel. Wel krijgen we twee twijfelachtige aanbeten op de goonchhengel maar deze zetten niet door. Bij het opkomen van de zon weten we nog twee golden masheers erbij te vangen voordat we opruimen en terug rijden naar Marcula.
Toegift
We komen half in de middag in Marcula aan waar we nog één avond op goonch zullen vissen in een grote pool vlak naast de lodge. De aasvissen liggen nog geen half uur in wanneer we een serieuze aanbeet krijgen. Rick zet de haak maar na een korte dril zwemt de vis zich vast. Roshan bedenkt zich geen seconde en springt in de pool en met succes. Een goonch van negentien kilo maakt de trip af.
Ingrediënten voor succes: Zo veel mogelijk tijd, vers aas, tactiek en een flinke dosis geluk, wie durft de uitdaging aan?!
Ga voor meer informatie naar http://tightlines.nl
Reageer